Glijvlucht.
Zilvermeeuw glijdt
Langs mijn raam
Gracieus en blijkbaar moeiteloos
Scheert op onzichtbare
Thermiek
Naar ‘t hogere dat hij verkoos.
Ik staar jaloers
Naar dat vermogen
Zo zeilend alles in hun blik.
Meeuwen sterns
Als de gierzwaluw
Genieten van zo’n kick.
Dat vlieggemak treft
Niet alle soorten
Aalscholver , reiger en zo meer,
Hebben meer moeite
Met dat vliegen
De grootte biedt de tegenweer.
Ik staar ze na
Jaloers geladen
In zwaartekracht en vleugellam.
Gelukkig is er de
Klm nog
Dus op naar Amsterdam.
th
Hans Winter: | Maandag, juli 11, 2022 10:54 |
het tegendeel brenge je de bewondering voor onze bijzondere medeschepselen, wanneer je de aalscholver gehaaid onder de golven door ziet gaan, waar de reiger roerloos kijkt naar beneden een vinnige baan. groetje, hans |
|
Clarice: | Zondag, juli 10, 2022 19:07 |
Mooi gedicht, Teun, ik kan er ook zo in bewondering naar kijken wanneer ze over de zee scheren en dan de vrije hoogte in gaan. Zoals met veel hoef je het niet zelf kunnen om ervan te genieten. Gts, Clarice |
|
Dirk Hermans: | Zondag, juli 10, 2022 18:54 |
Heel knap gedicht met zo een sterke inhoud | |
Anneke Bakker: | Zondag, juli 10, 2022 14:36 |
Hád ik vleugels, vloog ik naar mijn zoon in Z.Frankrijk, maar helaas ik heb ze niet, dat doet me verdriet. Geniet jij maar van het gevogelte wat langs kom glijen,ook leuk om dat te volgen. Alle goeds Teun en fijne middag. Anneke |
|
Auteur: teun hoek | ||
Gecontroleerd door: teun hoek | ||
Gepubliceerd op: 10 juli 2022 | ||
Thema's: |