Je hoort het constant;
vaar, vaar verder
naar eindeloze oceanen,
naar eindeloze hemelen,
naar grenzeloze geloven
van barmhartigheid en
genade.
Vaar, naar het gebied van
hartelijke dankbaarheid
in jezelf.
Jij leeft als een kluizenaar
in een wereld zonder
bescherming, zonder
toevlucht oord.
Dat geeft niet,
zolang jij jezelf blijft,
laat alle pijlen richting
je hart en ziel komen,
beaam je Goddelijke
bestemming.
En dan praat luid,
schrijf luid en toch
bescheiden in je hart,
de klokken gaan ooit
luiden.
09-07-2023
| Horizon01: | Maandag, juli 10, 2023 05:04 |
| Bedankt Hans voor je reactie. Ook Stampertje en Ineke bedankt. | |
| Ineke Dijkhuis: | Maandag, juli 10, 2023 00:04 |
| Graag gelezen! | |
| stampertje het rukkonijn: | Zondag, juli 09, 2023 22:04 |
| ik hoor je jubelen. | |
| Hans Winter: | Zondag, juli 09, 2023 21:36 |
| op de tast vanaf toen de roep klonk en klank verzonk, voeren wij vast op verbond van belofte. een kluizenaar in huis gelijkt een zeiler over zee tot daar waar ergens eens de hemelen hoog gebogen aan de aarde raken. daar dale de stad van vrede, vele woon één heden, neer om het neder geheven visioen aan te doen. zo is licht de last. hans |
|
| Auteur: Horizon01 | ||
| Gecontroleerd door: Horizon01 | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2023 | ||
| Thema's: | ||