De foto´s met bijbehorende herinneringen draaien als een bladzijde van een boek voorbij . . .
1 voor 1 raken ze me en ik laat mijn tranen stromen, ze mogen vrij. . .
Ze horen bij het leven en in gedachten hoor je ; ohja dat was toen !!
Sommigen zijn blijvend, die kun je nooit meer overdoen !!
En anderen koppel je vast aan een gebeurtenis . . .
Al is het maar ter gedachtenis . . .
Sommige zijn zwaar en anderen weer bijzonder. . .
Zo is elke gebeurtenis bijna een wonder . . .
Herinneren, gelukkig kunnen wij ons dat . . .
Bij mensen met dementie of Alzheimer wordt het onderschat . . .
Dat is bittere ernst en zeker geen grap . . .
Foto´s, herinneringen, verhalen we kunnen het allemaal benoemen
Wat het met je doet, je kunt het haast niet benoemen . . .
Schade ? Nee dat is het niet, het is een stukje van jezelf . . .
Gelukkig weet ik wat het doet met mijzelf . . .
Ik hoop maar 1 ding dat een ieder zich kan uiten . . .
Dat het niet in je binnenste blijft maar duwt naar buiten . . .
Blij en dankbaar dat ik redelijk goed gebekt ben maar toch . . .
Niet alles uiten, wat je maar kwijt wil, aan iedereen . . .
Want niet iedereen is te vertrouwen, sommige zijn ook gemeen . . .
Dus geloof een andere nooit op zijn/haar blauwe ogen . . .
Want die kunnen het 1 en ander al hebben voorgelogen . . .
Dus zeg wat je weet en niet altijd wat je denkt