Er is nu al weer 2 jaar voorbij
maar het doet nog veel meer pijn
Want nu besef ik pas dat je er niet meer bent
hoe hard je nu ook rent
Je hebt het tot mijn spijt het niet gehaald
je bent steeds meer naar beneden gedaald
Zomaar weg uit mijn leven
Nu doe je daar ergens boven zweven
En denk ...als ik naar de sterren kijk
hoe ver weg dat ook lijkt
Dat ik dan aan jou denk
want de sterren zijn een mooi geschenk
Maar nu moet ik echt zonder jou
ik weet dat ik het eerst niet beseffen wou
Want nu moet ik echt..
wat iedereen ook zegt
Ik zal je blijven missen en van je blijven houden
Hoe je armen altijd om mij gesloten houden
Papa ik mis je echt
dat is het gene waar ik nu tegen vecht
Om door te gaan met leven
maar van mij apart wordt ik uit de wereld gedreven
Als ik nu maar eventjes bij jou kan zijn
Dat vind ik wel fijn
En dat ik dan weer veder kan leven,
maar je word NOOIT mijn leven uitgeschreven!!!!!