Een boot te vinden die je draagt
tot aan de overkant -
de nevelslierten en de mist voorbij…
Daar te toeven in het licht, de warmte en de zon -
zich veilig weten voor ‘t verleden -
in de kringen op het water weer de blauwe hemel zien,
Je vrij te voelen van wat je bond:
je angst, onzekerheid en pijn…
Zich geborgen weten en weer verder gaan -
het lijkt zo eenvoudig - neergeschreven -
Ik weet: het lijkt nu utopie -
dat zoeken naar die boot en ‘t lange wachten aan de steiger…
Ondertussen moed gewenst en sterkte:
op een dag vaart hij voorbij!
Rob