lieve oma
waarom moest u heengaan?
had u geen zin meer?
of was u van oudheid heengegaan ?
het doet me pijn
pijn als ik er aan terug denk
maar die pijn gaat wel over
ik weet dat u nog in mijn hart leeft
maar toch deet het me pijn
ik weet dat u ziek was!
bent u daarom heengegaan
ik zag het verdriet van me moeder
toen ze u kamer uit kwam
maar toen leefde u nog
maar nu dat ik bij u stond ging u heen dat deed me pijn
omdat ik het zag wou u dat?
dat ik er bij stond of kon u het niet meer houden?
die vraag zal nooit beantwoord worden maar nu kan u weer bij opa zijn
die ik ook erg mis maar het is niet anders
ik zal er mee moeten leren leven
dus ik geef u een plek in mijn hart
zodat ik u niet vergeet!
en zal afentoe naar de plek gaan waar u ligt!
ik ga door een hel als ik er aan terug denk aan de dag dat u heen ging!
maar ik begrijp dat het beter is zo
maar soms doet het me nog erg pijn ookal is het een jaar gelden
ik kan nu pas mijn gevoel kwijt want ik merk
dat u echt bent en dat u niet meer terug kunt komen
maar er is een plek waar u zult blijven en dat is in mijn gedachten en hart zo zal ik u niet vergeten
en ik zal altijd van u houden ook al bent u niet meer op deze aarde
maar u bent nog wel bij me en dat voel ik
maar ik leer het leven hierdoor beter kennen en ik weet nu beter mijn gevoel teuiten dankzij u en dat is wel fijn ik kan nu huilen als ik niet lekker in mijn vel zit
dat is gekomen omdat ik er bij stond toen u heen ging
wat nu gewoon door dringt en nu denk ik gewoon dat het beter is!
ik zal u missen, en de mensen die u ook erg missen steunen ik zal nog veel aan u denken en dat zal de rest ook doen en ik zal met vriendinnen en vrienden of met me ouders praten als ik me klote voel!