De onverdraagelijke pijn in je hart,
Je d8 een nieuwe start,
Maar nee je bent nog niet klaar met rouwen,
Je moet toch eens iemand meer vertrouwen,
Om erover te praten,
misschien met je maten,
Maar dat wil ik niet,
De pijn wordt groter, ik kan bijna niet meer faken, zodat je ziet
Hoe ik me voel,
Weet er iemand wat ik bedoel?
Al die pijn bij elkaar,
geeft meer pijn net alsof ik het spaar,
Wanneer is die pijn een grote mooie herinnering?
Nu denk ik vaak: joh stik er maar lekker in,
Ik wil hier weg,
En ergens heen gaan, waar ik met mijn eigen pijn vecht.