zee
verdriet kun je nergens uiten
maar soms ga je je boekje te buiten
je vlucht dan naar iets waar je wilt janken
ergens op een stoel of op wat banken
maar ik,ik ga het liefst naar zee
en neem dan mijn verdriet met me mee
aldaar kan ik me lekker laten gaan
en niemand die me daar ziet staan
kijkend naar de golven en het water
met ogen die ver open staan denk ik aan later
mijn gemis komt daar echt naar buiten
maar naar mijn tranen kan men fluiten
die rollen dan over mijn wangen
door verdriet bevangen
kijkend naar een stukje hoop
als ik langs het strand heen loop
weet ik wat ik zelf het liefst zou doen
en daar wringt bij mij nu nog de schoen
het leven gaat helaas weer door
maar............waar doe ik het voor?
jackvw