Vervloekt papier!
Verdomde pen!
Nu zit ik hier,
en probeer woorden te schrijven die ik niet ken...
Soms wil het gewoon niet lukken.
dan kan ik echt niets neerpennen.
dan scheur ik mijn papier aan stukken,
en zit ik wat tegen mijn pen te jennen...
Ik wil schrijven dat ik hem mis.
En dat ik weer huilde om jou vannacht.
En dat mam kwaad is omdat ik me steeds vergis.
En dat ik niet doe wat iedereen van me verwacht...
Ik ben bang dat ook bij mij straks de emmer verdrinkt.
En dat iedereen mij dan vergeet.
En dat bij mij ook straks geen vogel nog zingt.
Dit zijn de woorden die ik nog weet...