Uit de manke jager70
Een lege plek
Hij wou middelpunt
zijn, maar hij was het niet,
zij toorn was groot en zijn
woede verhoogde zijn licht.
Zijn rechtmatig licht
dat hij kreeg van de schep-
ping. Maar hij die op hem
geleek kreeg meer.
Hij was tot middelpunt
gemaakt. Wat had hij meer?
Niets! De vader was niet
rechtvaardig!
Want hij kende verschil
in zijn zonen. Hij zou de
grootste worden, zodat 'ze' rond
hem zouden gaan draaien
had hij zich bezworen.
Hij zou zijn recht opeisen
en veroveren, al z'n energie
moest eraan geloven.
Hij verhitte zich zodanig
dat z'n licht het grootste
werd, de limiet bereikt ontplofte
hij, hij was er niet meer.
In plaats daarvan een
lege plek, waar z'n licht
moest zijn om de harmonie
een geheel te laten zijn.
Er was een tegen-
kracht ontstaan, materie
verging, maar het bewustzijn
bleef. Aanbidding.
Hij wou aanbeden
worden, en zou nooit
meer rusten om (na)ijverig z'n
vermeend recht op te halen.
De tegenstander zou
hij worden, met de macht van
de zoon van zijn vader, maar
scheppen kon hij niet.
Want deze zoon koos voor de dood, niet
voor het leven!