Het water komt dichterbij omhult vloeiend contouren vindt grondelijke weg binnen oneindig spiralen vloeren zwem, de blik op niets dan het gewichtloze, openbloeien verte waar gedachte gestild en het water komt dichter in het lichaam zacht wil drijven armen los gezicht neerwaarts dromen naar gemat vaag bodem werelds doof dit levend blauwe