soms was het teveel
het vrouwtje was niet al te wel
soms hoorde ze zelfs geen bel
thuis was niet haar liefste plek
het voelde er soms als gek
dan wou ze opspringen en gaan
toch bleef ze thuis, het zou niet helpen
een hoorapparaat had ze wel
het gaf haar vooral groot gekwel
TV kijken kon voor even
nooit had ze goed leren lezen
spraken ze haar eigen taal
leek het meer op kabaal
niemand bracht haar bezoek
men kon belle, kloppen of roepen
maar dat hoorde ze niet
ze dacht dat iedereen haar verliet
in de winkel wist iedereen wat ze kocht
de winkelier herhaalde telkens wat ze zocht
thuis zat ze dan met trillende benen
tot ’s avonds laat zachtjes te wenen
ela