Lang ben ik hier niet geweest
vandaag is een andere dag
er is rust een vrede
vogels zingen in de polder
de specht klinkt als een klok
dus wat is tijd.
Ik zoek die ene boom net als toen
het koud was, verlaten
in een dunne zwarte jurk
ze heeft zich anders gevormd
toont al een zweem van groen.
Ik praat met je om de tijd te doden
humor is ons niet vreemd
krachtig wapen tegen te pijnlijk niet begrijpen
van de wereld, de geest in jou wist
je zou het niet aanvaarden.
Ik zweeg pakte je hand
compromisloos hadden we lief
als goede vrienden al te eerlijk
renden we samen naar de afgrond
toen stond ik daar alleen.
Ze hebben het over keuze en respecteren
woestijnen branden in mijn mond
ik wil verdwijnen in het zand
en aarde eten
ze over keus vertellen
maar vooral over jou, hoe mooi je was
toen je in het voorbij gaan nog even naar me keek.
Een tijdloze geboorte
de beelden van nooit meer
om in te verdrinken
door het wanhopige heen zacht geworden.'
Je was niet de prins op het witte paard zei je
andere gezichten komen nader
ik weet je dichtbij
als de vriend die ik s nachts bellen zou
door licht en dag verlaten
over demonen zullen we niet praten.
Je geeft me de roos terug die ik je bracht.