om even god te zijn het was geen raken dat mij voorzichtig maakte maar eerbied en respect mijn plaats te weten in het betreden van de wereld van hiernaast ik wist mij gast ook zonder uitnodiging die kwam hoopte ik heel veel later pas toch mocht ik af en toe oversteken naar hun leven waar ordening en tijd zoals dag en nacht niet van belang bleken te zijn zij schaduwden in het volle licht van ons bestaan hun geestelijk wereld had er voldoende aan aardse noden bleven ongemerkt afwezig in vorm plaats en ruimte er was ontmoeten en info delen door te zweven in de volmaakte rust van zijn het is heel vreemd om even god te zijn te weten dat het dromen slechts een verkennen is van een entiteit die in volmaaktheid ook nog liefde is wil melker 12/07/2018