Reactie zelfmoordgedichten
Er zijn nog zovelen,
die door hun zware lijdensweg,
van vele tegenslagen,
hun leven willen stelen,
niet meer kunnen verdragen.
Ik heb het ook gezegd.
Na jarenlang te strijden,
wilde ik echt niet meer
dan een einde aan het lijden,
een eind aan hartezeer.
Voor familie en vrienden,
wilde ik vredig gaan,
met afscheid dat ze verdienden,
en ik vroeg euthanasie aan.
Dit vraagt een lange adem,
zo voor de laatste keer,
met artsen, psychiaters,
en naasten in de weer.
En midden op dit pad,
dat ik was ingeslagen,
opende plots een deur,
een antwoord op mijn vragen.
Een wonder van het leven,
de liefde gaf mij kracht,
mezelf nog een kans te geven,
al kwam het onverwacht.
Lijden is nu te dragen,
het komt en gaat met tijd.
Ik krijg meer dan ik kon vragen,
liefde en geluk wapenen mij
in de strijd.
Dus weet dat je niet alleen bent,
in dit eenzaam lijdenslot,
en hoewel ik jouw waarom niet ken,
vraag ik: Maak jezelf niet kapot.
Laat de hoop niet varen,
al ben je nog zo moe.
Het leven kan zo mooi zijn,
en dat wens ik je toe.