Het is mij allemaal nog niet duidelijk Het blijft een wirwar van gevoel en gedachten Het is een overstroming aan willekeurige herinneringen Aan de momenten dat we samen lachten Denken aan het niet lukt mij lastig Denken aan de toekomst stel ik elke dag weer uit Denken aan wat is geweest is onoverkomelijk Elke keer als ik mijn ogen sluit De golfende beweging omarm ik met liefde Soms gaat het heus wel even goed Maar de momenten dat die golf haar weerslag heeft Weet ik heel even niet meer wat ik moet Ik weet dat ik verschrikkelijk boos op je ben Gedragen door een harde kern van ongekend verdriet Dat mijn boosheid niet leidend is in het missen Mijn liefde voor jou even haar doel voorbij schiet En zo gaan de minuten steeds weer voorbij Verder dan gisteren waar morgen niet is En vandaag vastgezet in het kille besef Dat ik ondanks mijn boosheid en verdriet Jouw simpelweg verschrikkelijk mis