Moederzon Liep weer eens door de bossen en duinen van Bergen Was weer eens wat kwijt Waardoor ik voelde haat en nijd Dan weet ik dat ik moet gaan lopen Hoef dan ook niet te hopen Want het gebeurd Zwart is dan weer gekleurd Moederzon Je zult je soms voor me schamen Maar dat kun jij niet Jij kunt alleen maar schijnen En geeft ons het witte licht, kracht en overzicht Om open te maken wat dicht is gebleven Wachtend totdat je weer een ziel hebt geraakt Dan is er weer een ziel gemaakt Weet er weer iemand waar hij of zij vandaan komt Niet meer een weg vol obstakels en gekromd Nu moederzon je in jouw ziel vond Terwijl ik aan het wandelen was Wist ik niet van je bestaan Dat spijt me want je hebt het mooiste met me gedaan Dacht dat ik een hoop wist Nu weet ik pas dat ik net kom kijken Jouw licht en wijsheid laat me zwijgen maar ook opstijgen Moederzon Zon van alle zonnen Dankjewel dat je me jou liet ziet en voelen Nu snap ik wat ik moet doen En welk pad ik moet bewandelen Nu ik denk niet meer te vallen Ben jij het die me kracht geeft Zodat ik mijn leven ook van bovenaf leef Een stukje van jouw zon aan aderen geef Moederzon