Jij bent degene die zover weg is Zo dichtbij maar onbereikbaar Ik wil je zien Ik wil je spreken Maar jij bent in jezelf gekeerd De bladeren vallen Welk getijde het ook is Vrolijkheid was ooit Ik zou je graag wat licht geven Een baken om op te koersen Weg uit de woelige zwarte zee Om samen weer Gelukkig te zijn