Van een hondenleven gesproken…
De hond likt zachtjes aan zijn eigen ballen,
ze aait het harig monster in gedachten en zucht,
kon ze nu maar op dat mormel zijn naam komen.
In haar herinnering heet hij Lassie of zoiets.
Rintintin kon ze niet goed uitspreken,
maar ze streelt rechtstreek richting het verleden.
De jaren hebben haar verraden terwijl ze tv kijkt
en de nieuwslezer zich verslikt in verontschuldigingen,
het levert komische tv op, maar toch moet ze huilen.
Zoveel emoties op één en dezelfde plek in het leven!
Ware het niet dat hij al zolang dood is,
haar vader zou er haar vast en zeker voor hebben gestraft…
esteban 21 februari 2022