De golven klotsen tegen de kade,
terwijl de mistbanken de horizon veroveren.
Het gezichtsloze wonder,
doet me denken aan de onbekendheid,
van de toekomst,
waarvan alleen het nabije zichtbaar is.
Haar onvoorspelbaarheid roept bij veel mensen,
angst en onzekerheid op,
maar ik wil haar liefdevol omarmen,
zonder haar een gezicht te geven,
en haar liefhebben als een ongeboren kind.