De zon komt aarzelend op
gaat sprankelend ten onder
De liefdevolle eenzaamheid
zal zonder jou, mijn lief
nooit meer dezelfde zijn
Ik zie jou zo graag
zonder woorden fluisteren
naar je ademhaling luisteren
alsof voor de eerste keer
een nachtegaal zich laat horen
Gevangen tussen zon en maan
ben jij het baken en boei
zelfs op grote blote kousenvoeten
het bedauwde gras betreedt
zo groen en het gaat open