je sculptuur verschraalt ik heb de lijnen van je leven gebeeldhouwd door transparant licht te kleuren met emoties uit jouw gezicht een heerlijk genenpaar als basis in de warme bescherming van gezin en kinderen onbezorgd opgegroeid en tot bloei gekomen toch schaduwden al snel stukjes vrijheid die jij moest opgeven om met eigen kinderen in harmonie te leven ten koste van jezelf je sculptuur verschraalt tot essentie van bestaan toch ben jij er niet aan onderdoor gegaan maar als een feniks herrezen wil melker 15/07/2016