hun schaduw ik wist dat jij aan het dwalen was het gras steeds groenere kleuren gaf en lachte naar kleurrijke bloemen waar jij naar wuifde op de vleugjes wind die jij als storm in het koppie voelde naarmate jij groter groeide en nog altijd verbaasd naar je handen keek waarvan de vingers vreemd uitstaken en konden bewegen zonder elkaar te raken in het maken van de meest bizarre vormen en figuren jij kon uren naar dat schouwspel turen door hun schaduw van de lamp op de muren wil melker 28/12/2022