in vloeibare herinnering ik wist dat het glas ooit zou breken samen hadden wij lang naar haar volmaakte vorm en transparantie gekeken zij gaf de hoge zuivere toon die als een droom kristallen muziek uit de hemel vibreerde daar waar anderen verscherfden in kwetsbare posities erfden wij de laatst overgeblevene van het stel in vloeibare herinnering dronken wij vaak de familiegeschiedenis uit de ziel van de drank die sprankelend glansde in glas door die mysterieuze verbondenheid raakten wij haar uiteindelijk kwijt bij het dramatisch stoten van een droom tegen de harde werkelijkheid wil melker 11/11/2018