De man die de wereld vergat te groeten…
ik ben waarschijnlijk de gelukkigste man ter wereld.
De mooiste vrouw aanbidt de weg die ik bewandel,
juist omdat ik die heb belopen. Een engel, een duivel.
Dankzij haar blijf ik op het rechte pad.
Mijn kinderen zijn heel erg trots dat ze me pa kunnen noemen,
dat lees ik in de geheimzinnige tekens die ik zie in hun ogen,
en mijn hond, stelt dat ik die zou hebben, zou ik Choco dopen,
de trouwste vriend op aarde, de zoetekauw.
Alhoewel ze zo nu en dan nog in mijn schrijfsels verschijnen
heb ik de sigaretten al jaren geleden verbannen uit mijn bestaan.
Ik heb nooit een kogel opgevangen, toch zou ik niet aarzelen
om dat te doen om mijn vrienden te redden.
De alcohol heb ik opgesloten ergens diep in mijn gedachten,
maar zo nu en dan durf ik haar te omarmen,
vooral als het weer eens wat minder dreigt te gaan.
Is dit iets waarvoor ik me moet schamen?
Mijn naam is esteban, maar durf daarvoor nog altijd niet uit te komen…
esteban 8 mei 2021