geniet van het leven
heel liefdevol gezegd
maar ik zal niet weten hoe
voel me klote, bagger echt slecht
als ik mijn oogjes open doe
dan doet mijn hoofd al zeer
en fatsoenlijk denken
dat gaat al helemaal niet meer
ik probeer me groot te houden
voor iedereen om mij heen
maar ik ben een hoopje ellende
zo gauw ik weer ben alleen
totaal geen zin in werken
en in eten heb ik ook geen zin
loop doelloos en moe rond
zie nergens het nut meer van in
op de autopiloot ga ik verder
lijk wel een levende robot
hoe lang hou ik dit nog vol
maar weer een greep in de peppillenpot