Er zijn reeds 8 maanden voorbij,
en toch ben ik nog altijd reuzeblij!
Waarom, zal je je nu afvragen,
wel ik ga er zeker niet over liggen klagen.
Het gebeurde in een café,
en jij, jij speelt er ook in mee.
Het was een koele winteravond,
en ik dwarrelde er maar wat rond.
Ik zag je daar staan,
maar ik ben toch maar doorgegaan.
Ik kwam terug,
keek eens vlug,
je zat er nog,
en je zag me toch.
Na die ene vurige kus,
legde je me helemaal in een lus.
Ik wist niet wat ik moest doen,
maar je gaf me weer een zoen.
In het begin was het een moeilijke tijd,
die ik nu nog af en toe benijd.
Je maakte het me zwaar,
maar na 8 maanden zijn we nog altijd een paar.
Ik ben nog altijd reuzeblij,
en de reden daarvoor dat ben... JIJ!!!