als je elke lach nou eens voor eeuwig kon bevriezen en ze cadeau kon doen aan degene die ze zelf niet meer hebben,aan degene die van hun lach zijn ontdaan,van wie het is afgepakt,gewoon omdat ze er misschien jaloers op waren of ze hen het geluk niet gunde
als je elk beetje liefde die er te vinden is in een goot rood hart deed en het dan kon geven aan die nooit geen liefde hebben gekend omdat er andere waren die het wilde zodat zij er beter van werden
als je alle vriendschap in de wereld nou eens zou kunnen bundelen aan elkaar zodat er één grote vriendschapskring ontstond en niemand meer alleen was,altijd samen,je staat voor elkander klaar
als je alle pijn,haat,verdriet en alle andere ongure vreselijke gevoelens nou bij mekaar zou pakken en het in een grote zak kon proppen,een hele grote zak,helemaal vol en het dan weggooide in een bodemloze put zodat het terugkreeg wat hij heeft aangericht,hij zou dan verdoemd zijn om voor eeuwig te vallen omdat ze dat gevoel ook aan de andere gaven
dan zou er alleen nog maar geluk en vrede,liefde en vreugde,vriendschap een gelach bestaan,iedereen zou eindelijk gelukkig zijn,kinderen zouden weer spelen en ouders hielden van ze,de zak met alle vreselijke dingen erin zou voor altijd vallen en met de jaren zouden de mensen en kinderen zelfs vergeten hoe dat voelt,pijn en verdriet,oorlog en haat,vraatzucht en angst,niemand zou het meer kennen het is weg voor altijd
vreugde heeft gewonnen