Soms zitten er flarden van een gedicht in mijn kop,
Dat moet er dan uit, dan schrijf ik het op.
Er zijn ook dingen die je nooit zal horen, zitten veilig in m’n hoofd,
Komen wellicht ook nooit naar buiten, heb ik mezelf beloofd.
Ik heb al zoveel gedichten geschreven, maar ik stel het steeds weer uit,
Nu toch een keer maar plaatsen, is wat ik uiteindelijk besluit.
Iedereen mag weten hoeveel ik om je geef, dat zal ik nooit ontkennen zolang als ik leef.
David - 21/07/2002