Mama is kwaad op mij,
Waarom begrijpt niemand mij?
Ik kan het niet meer aan,
wat heb ik in godsnaam verkeerd gedaan?
Ik mag men vriendje straks niet zien,
en daar heb ik nu net heel de week naar uitgezien.
Wat scheelt er toch met me?
Ik ben niet meer die supervrolijke meid,
maar ik heb wel ontzettend veel spijt.
Ik doe ineens zo raar,
ik weet het niet maar....
Kan iemand me helpen om weer te zijn wie ik was?
Ik, met men brede lach, nooit nacht altijd dag.
Nooit was er een hel want het leven was 1 groot spel.
Maar nu...
nu is iedereen tegen mij.
Ik lach niet meer, heb ontzettend veel zeer.
Ik voel me heel alleen,
ik weet echt niet meer waarheen.
Ligt het aan de situatie thuis?
Want alles verandert hier ook,
papa komt terug naar huis.
De examens vlotten niet,
Niemand die me ook maar 1 keer zegt dat hij me graag ziet.
Help me aub, want zo kan het niet...