Als een wilde vogel
Soms gevangen, nooit getemd
Ik koester je in mijn dromen
Als een stille glans van geluk
Steeds lonk ik naar buiten
Door de tralies van de liefde
De sleutel van bittere tranen
Is altijd mijn bevrijding
Je bent het slot op men hart
Maar elke keer verlaat je me
Nieuwe pijn is mijn geschenk
Voor jou een herwonnen vrijheid