De leraren vertellen:
"Iedereen is bang voor de dood,
zelfs de mensen die leven in een goot"
Daarnaar gaan ze lesgeven in problemen:
"Als je niet bang bent heb je heel veel pijn,
dan vindt je het leven niet meer fijn"
Ze zeggen:
"Als je een rotleven hebt wil je niet leven,
dan is het niet erg als ze je opgeven"
Leraren vertellen:
"Als je niet bang bent voor de dood heb vedriet,
dan wil je het leven niet"
Daarnaar gaan ze lesgeven in problemen:
"Sommige mensen WILLEN niet meer,
die zijn niet bang voor de dood, het doet toch wel zeer"
Ze zeggen:
"Eigenlijk is dus iedereen bang voor de dood,
dat zegt iedereen zo bloot"
Het is dus zo dat mensen met pijn het willen opgeven
en gelukkige mensen willen niet dood, maar willen leven
Maar hoe kan het dan
dat ik niet bang ben voor de dood
en toch gelukkig ben????
Het is niet echt een gedicht, maar dit vroeg ik me af toen een leraar dit vertelde in de klas