rode viool
De strijkende glans
van je rode viool
weerspiegelt in mijn ogen,
de witte stoel
waar ik op zit,
ingebeelde vleugeltjes
in de wolken gevlogen.
Ik laat me drijven
door de kracht
van je snaren
in de lucht.
Met een diepe zucht
kom ik met beide voeten
terug op de grond,
jouw mond...
op die van mij
van je rode viool
weerspiegelt in mijn ogen,
de witte stoel
waar ik op zit,
ingebeelde vleugeltjes
in de wolken gevlogen.
Ik laat me drijven
door de kracht
van je snaren
in de lucht.
Met een diepe zucht
kom ik met beide voeten
terug op de grond,
jouw mond...
op die van mij
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: van_doorneroosje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||