|
|
|
Een klein lichtje
|
 |
|
03 augustus 2002
|
|
|
Geloof / Leven / Dood
Een klein lichtje
De geur van Hem, die leefde zonder zonden,
verspreiden wij als stuifmeel met de wind.
Hij stierf, maar ‘t duister heeft Hem niet gebonden,
gelijk de duisternis ook ons niet bindt.
De geur, verspreid bij levenden en doden,
als levensgeur of als een dode lucht.
De kans tot leven werd hen wel geboden,
maar velen zijn toch in de dood gevlucht.
Wij moeten schijnen, en zijn geur verspreiden,
en licht zijn op de berg, in donk’re tijden,
ons hele leven moeten wij Hem wijden,
dat zelfs de dood ons niet zal kunnen scheiden.
Zelfs ‘t kleinste lichtje in de donk’re nacht
heeft toch al velen tot het Licht gebracht.
( naar Mat. 5:13-16 )
- Obed -
Gecontroleerd door: christina
|
marousha |
 |
|
|
echt mooi geschreven !!!
heel veel liefs.
|
|
Vorig gedicht | Volgend gedicht
 |
Auteursrecht |
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de gedichten freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de gedichten freaks blijven te alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
|
|