ik was bang om te leven,
nix kon me meer schelen,
ik was alleen en had er geen zin meer in,
ik had natuurlijk veel nagedacht maar ik had geen zin,
ik was bang echt heel erg bang,
ik dacht na over wat ik wilde en dat duurde toch lang,
ik had pijn, had verdriet,
tuurlijk dat niemand dat ziet,
ik stond op het punt om alles te hebben verpest en ermee te kappen met mijn leven,
maar ik zag in dat anderen teveel om mij geven,
en dat doen ze nu nog steeds en ik ben blij dat ze dat nog steeds kunnen en willen,
dat ze mij als het ware op hun handen tillen,
want wat ik heb meegemaakt waarvan dat ik dacht dat ik er alleen door moest dat had ik mis anderen wisten van nix maar zagen wel dat ik het moeilijk had,
en dat ik ergens vreselijk mee zat,
ze gingen met mij praten,
en kregen iets in de gaten,
ik ben zo blij dat ik nu mensen heb die teveel om mij geven,
dat ik gewoon zit te beven,
ik ben zonder dat ik het doorhad met ze gaan praten over dat ik het moeilijk had zonder te zeggen waarover precies en dat hielp mij,
en daarom ben ik zo verschrikkelijk blij!
!!!!xxxx!!!!
p.s. als je ergens mee zit waar je over wil mailen kan je mij altijd mailen ik weet hoe fijn het is om met iemand te praten en/of te mailen!!! (tijgerrgirrl@hotmail.com) anders kan je me voegen aan msn.