Verdronken akkers en moegetergde velden
herbergen het zaad van grote verwachtingen.
Noeste arbeid, liefde en geduld werden versmacht
door de grillen van de natuur.
Symbolen van vruchtbaarheid en voorspoed
tooien het desolate landschap.
Verdrukt door onkruid en verstoten
door geluk maken de gewassen een
troosteloze indruk. De wet van de sterkste
laat zich gelden.
Afgeknapte vruchten, vol potentieel,
kijken reikhalzend uit naar een
aai van helende zonnestralen.
Is dit het begin van een einde
of het einde van een begin?
Sprankeltje hoop verscholen tussen het grijs,
verdeel je kleurrijke aandacht.
Je kan voor zovelen de zon betekenen,
Laat mij nog maar even wennen aan de
schaduw...