De lucht is helderblauw, geen wolkje te bespeuren.
De zon schijnt fel en warm, eigenlijk is het nu geen moment om te treuren.
Maar toch in mijn hart zit er dat intens verdriet nee, niets kan me nu weer doen opfleuren.
De herrinneringen aan de momenten vervuld van tederheid, een storm in mijn gedachten door jouw afwezigheid.
In mijn hart hou ik je heel dicht bij mij, voor mij is dit niet voorbij.
Het is alleen even een rustplaats op onze liefdesweg, het hoeft geen verdere uitleg.
Want ik blijf geloven in de liefde die alles overwint, die twee harten samen verbind!
De toekomst zal het me wel doen ondervinden, of jij je ooit nog in dit leven met iemand kunt binden?
De tijd zal het wel oplossen, jouw hart en ziel verlossen!
Maar nu dwaal ik nog even door mijn gedachten, gejaagd door de schoonheid en de warmte van een tedere liefde.
OP JOUW ZAL IK WACHTEN!!!!