onze tijd is helaas gekomen,
dat onze liefde in vriendschaap gaat over stromen.
dat je gevoel voor elkaar slijt.
je maakt het uit, en zegt dat het je spijt.
spijt wat heb ik daar nog aan,
je gevoelens voor mij, zijn toch bij jou weg gegaan.
na een lange tijd ga je me verlaten,
en mijn hart vult zich met gaten.
gaten die er zijn door jou,
omdat ik nog steeds veel van je hou.
ook vult mijn leven zich met verdriet,
jou kwijt, wou ik ik nog lang niet.
wist je maar wat ik bedoel,
en dat ik nog veel voor je voel.
volgens mij wil je het echt allemaal niet meer weten,
en zijn je gevoelens dus echt versleten.
ik zal nog veel aan je denken,
kan niet meer doen, dan je mijn vriendschap schenken.
jij hebt nog een plek in mijn hart,
en die is er speciaal voor jou appart.
want jou zal ik nooit kunnen vergeten,
jij blijft altijd zitten in mijn geweten.
ik zal altijd blijven dromen,
op die dag dat we ooit weer bij elkaar zullen komen.
want ondanks alles was jij toch mijn schat,
die ik voor heel lang heb gehad.