Ik roep je,
en wanneer je omkijkt,
zie ik tranen op je wangen
die blinken in de zon.
je huilt omdat niemand je
hoort,
niemand naar je luistert.
Je roept om hulp,
maar ze zien je niet.
Ze zien alleen wat ze willen zien,
ze zien alleen hun eigen droombeeld
waar verdriet niet in past.
Nee, bij hen pas je niet,
dat denk je toch,
maar dat ik een leugen.
Want kijk toch eens rondom je,
dan zie je hen,
van wie je houdt,
en zij houden ook van jou.
Maar geloof je me nog niet,
dan ben ik er voor je,
dan kan je bij mij uithuilen
als je het even moeilijk hebt
want ik laat je nooit in de steek