Mat nat en rood gekleurde ogen, keek hij naar het kleine glas.
Een weerspiegeling van het leven hoe dit eens voor hem ook was.
Onder de tafel, zo maar voor het pakken, stond daar zijn beste vriend
al half leeg geschonken, hij had dit wel verdiend.
Wie zou er nu op letten, geen mens keek naar hem om en door zijn
vriend tot vriend te nemen, kwam toch de avond om.