Albrecht Paul: | Woensdag, augustus 21, 2002 17:45 |
Foei, Laurens. Die 'wist' haalt alles overhoop, omdat het gedicht helemaal in de tegenwoordige tijd staat. Het zou prachtig zijn (en niet alleen omdat het er dan Albrechtiaans uitziet) als je tweede couplet luidde: onzekerheid belet het haar omdat zij zelf zo bang is van het licht Zo blijft nog in het midden of dat het licht-op-hem, het licht-op-haar of het licht-op-hun-relatie is. (en rijmt het óók nog) Graag gelezen, compact en direkt. |
|
Margaritha: | Woensdag, augustus 21, 2002 14:16 |
hahaha ik vind het een super gedicht.....en praten zou die...als Brugman...ook zonder lamp.....hahahaha | |
waterval: | Woensdag, augustus 21, 2002 12:46 |
maar hij zwijgt waarschijnlijk als een graf..... |
|
T.D: | Woensdag, augustus 21, 2002 12:19 |
eerlijkheid staat boven alles, als ze nu maar gaan praten... mooi geschreven xxx T.D |
|
Evi: | Woensdag, augustus 21, 2002 11:45 |
de waarheid komt uiteindelijk tog wel boven... | |
Auteur: Laurens Windig | ||
Gecontroleerd door: dodyke | ||
Gepubliceerd op: 21 augustus 2002 | ||
Thema's: |