Als ik in de spiegel
mijzelf goed bekijk
ben jij er ook
in twinkelende oogjes
zo prikkelend
dat ik opgezogen
verdwijn in hartstocht
je neemt mij mee
suizend door de wind
al belaagt onweer
keer op keer
in verloren warmte
steeds overwint
de enige echte zon
als ik mezelf zie
in troebel water
overvalt mij het beeld
van innerlijk onrust
zoveel liefde van jou
is niet gelijkwaardig
door verleden
al geef je me de wereld
alle onmogelijkheden
zodat er geen wensen zijn
mijn verleden
is mijn vorming
soms ontdooit, vaak bevroren
of niet ontdekt
de tijd is
een pijnlijk verleden
warmte kost tijd
liefde zal overwinnen.
22-08-‘02/12:24