Met afschuw kijk ik weg
van het scherm der waarheid,
maar te laat,
de visuele verkrachting
is al voltrokken.
Het beeld van de uitgemergelde zak beenderen,
die een mens moest voorstellen,
dood weliswaar,
is voor eeuwig
op mijn netvlies gebrand.
Pijn en haat
voor de gehele mensheid
schroeien in mijn hart.
Een hand met een doosje pillen
reikt naar me vanuit de wolken
en wordt becomentarieerd
door een almachtige stem.
'Drie per dag,
oraal innemen,
en ooit
zullen de gruwen
van deze wereld
verdwijnen.'
Tot op de dag van vandaag
slik ik nog steeds hoopvol
drie keer per dag pillen
waarvan ik stilaan ga verdenken
dat het Placebo's zijn.