ben vast komen te zitten in het doolhof
de uitgang is niet te vinden
loop hier al uren en uren
mijn benen zo ontzettend moe
snap niet eens wat ik hier doe
schreeuw om hulp
maar krijg geen antwoord
met tranen in men ogen stort ik neer
mijn hele lichaam doet zeer
en mijn tranen zijn zo overvloedig
de zon gaat gaat onder
en de nacht doekt op
met alleen het licht van de maan
vervolg in mijn baan
na weer een uur lopen
blijf ik staan
met niet meer te weten waar nu heen te gaan