Mijn kind is als een sterretje in mijn hand,
mijn levenslicht wat altijdt in mijn hart brand.
Want hou ik het in mijn armen dan voel ik mij gelukkig en geborgen,
ja alleen in zijn armpjes verdwijnen al mijn zorgen.
En ook al is het later vaak niet meer zo lief en klein,
je zal ter allen tijden voor jou kind daar zijn.
En al onze raad en liefde in ons leven,
wilt toch een ieder aan zijn kind geven.
Want net zoals een vogel in de wind,
zo zweeft ook het leven van jou kind.
soms is het beneden stil en rustig op de grond,
en andere dagen is het druk en lastig - laaien jou zenuwen rond.
Als het uren schreeuwt maar jij begrijpt niet zijn gebaren,
dan zit je soms echt wel met je handen in jou haren.
maar er zijn ook momenten van tederheid,
als het al vragend zijn armpjes naar jou uit reikt.
Al bij al blijft het altijdt jou zonneschijn die kleine spruit,
en zal ook jij heel lang huilen als hij ooit zijn vleugels spreid en zegt "mama ik ga er op uit"...