AAN MIJN WENSKINDJE
Waarom mogen wij geen liefde geven
aan iets tastbaars in ons leven
Een leven ontstaan uit ons twee
Aanvaarden? Hopen? Heel gedwee?
Niet iedereen kan die pijn verstaan
Stel dat het niet mag slagen
Hoe moeten wij dan verder gaan?
Waarom, waarom? ik blijf het vragen...
Nooit een wiegje... Nooit een kus...
Nooit geen papa of mama dus?
Bij die gedachte huil ik weer...
Hoop houden, hoop houden, telkens maar weer
Maar wordt die hoop ooit werkelijkheid?
"Waarom" blijft knagen tot die tijd...