Waarom kan ik nu niet slapen, ook al zit ik hier weer te gapen.
Mijn gedachten die blijven rond draaien, tot dat ik s'morgensvroeg de eerste haan hoor kraaien.
Het denken maakt mij nog eens zot, maar het is nu eenmaal mijn lot.
Het heeft me allemaal zo diep geraakt, ja, zelfs een beetje gekraakt.
Steeds zie ik weer jou mooie gezicht, je warme ogen naar de mijne gericht.
Ik voel nog jouw lichaam in mijn armen, jij, die mijn hart toch zo verwarmde.
Ik weet het wel ik moet nu verder met mijn leven, je hebt het me de laatste keer ook duidelijk geschreven.
Maar mijn lief lieveke ik mis je elke dag nog zo, mijn emoties gaan hier op en neer als een yoyo.
Jouw zal ik nooit vergeten, mijn liefde voor jouw is in mijn ziel geweven.
Jij hebt nu in mijn hart een plaatsje heel appart!