Ik zie dat hij naar me kijkt
Maar ook, hoe hij mijn blikken tevergeefs ontwijkt
Ik voel hoe die lichtbruine puppieoogjes tot op mn huid branden,
Hoe zijn blikken steeds weer bij mij aanbelanden
Ik weet dat hij naar me staart
Nu niet dat dat me zorgen baart
Want ik weet dat ik naar hem kijk
En dat ook ik zijn blikken tevergeefs ontwijk
Maar hoe dan ook,als ik kijk,kijkt hij en als hij kijkt, kijk ik
Ik zal blijven kijken, tot de dag komt, dat geen mug meer prikt, geen vlieg meer vliegt
Blijven kijken, tot de dag komt, dat engeltjes vloeken en duiveltjes bidden, tot water verandert in wijn,
Dan pas zal ik hem en zijn blikken vergeten zijn
En tot die dag, zal ik blijven kijken