Mag het, dat ik je even wat vertel?
als ik je schrijf is het toch romantischer dan wanneer ik je bel.
Alles wat jij voorstelt, mijn kind,
is zo mooi, er is geen enkel minpuntje dat ik vind.
Raar, maar als ik naar je kijk, voel ik me helemaal vliegen,
je bent zo mooi, jou zou ik nooit ofte nimmer kunnen bedriegen.
Lieveling, je bent zo mooi,
en ik met m’n domme kop ben natuurlijk een leuke prooi.
Ik vind het niet erg verliefd te zijn op jou,
de winter komt eraan, en ik zit niet graag alleen in de kou.
Eigenlijk zou ik het je in hoogsteigen persoon moeten zeggen,
maar ik moet het toch eerst een grondig met m’n hart overleggen.
Simpel wel, de discussie met m’n hart is snel gevoerd,
want jij bent echt wel het enige wat nu nog m’n leven beroert.