Soms, heel soms zou ik wel 's willen dat ik kon huilen,
gewoon even huilen, meer niet.
Waarom kan ik dit toch niet meer... En waarom kan ik alleen
nog maar een trut zijn, en mezelf vervuilen.
iedereen en alles doe ik pijn.
Waarom zie ik 'bijna' geen mooie dingen meer in het leven
Waarom weet ik niet meer wat het is om gelukkig te zijn.
hoe het voelt, wat het nou echt echt inhoud...
Waarom haat ik de wereld...waarom haat ik het levend oud-
zeer.Waarom kan ik geen liefde geven....Waarom doe ik m'n ouders zo ontzettend veel pijn
Waarom denderen de waaroms over me heen als een sneltrein.
ik zou zo graag even een traan over m'n wang willen laten glijden.
Voor heel even maar, dat moet toch kunnen.
Even laten stromen en laten gaan en langzaam de waaroms uitdunnen
om zo m'n leven te herleiden.